Kliknij tutaj --> ⚽ statek wypłynął z portu w kierunku północnym

Statek turystyczny z 31 osobami na pokładzie, wśród których było 28 chińskich turystów, zaginął na morzu w pobliżu wchodzącej w skład Archipelagu Malajskiego „Missouri” wypłynął w kierunku Zatoki Perskiej 13 listopada 1990 roku. Prasa rozpisywała się na temat wykorzystania tak potężnego i utytułowanego okrętu, a odcumowanie od pirsu numer 6 bazy morskiej w Long Beach było dużym wydarzeniem. Pancernik obrał kurs na Hawaje i Filipiny w celu przygotowania go do misji w Zatoce Perskiej. Turcja. Pierwszy statek z ukraińskim zbożem wypłynął z portu w Odessie - Polsat News. Pierwszy statek z ukraińskim zbożem wypłynął w poniedziałek rano z portu w Odessie na mocy umowy o wznowieniu eksportu zablokowanego przez inwazję Rosji; statek kieruje się do Libanu – podała agencja AP, powołując się na ministerstwo obrony Statek wypłynął z portu w dniu 2016‑01‑10 i wpłynął do następnego portu w dniu 2016‑01‑16, a na morzu spędził 5 dni. Odejmując te dwie daty od siebie, otrzymamy wartość 6, a więc dodatkowo, w tworzonej przez nas formule, po obliczeniu różnicy między datami musimy odjąć wartość 1, aby otrzymać poprawny wynik. W niedzielę, 1 maja z portu w Miami na Florydzie wypłynął statek Adonia, który dzisiaj, 2 maja zawinie do portu w Hawanie. To pierwszy rejs statku wycieczkowego z USA na Kubę od prawie 40 lat. To pierwszy rejs statku wycieczkowego z USA na Kubę od prawie 40 lat. Exemple Description Femme Site De Rencontre. Kolejne bunkrowanie LNG w Porcie Gdynia. W nocy z 4/5 kwietnia bunkrowany był statek Greenland należący do skandynawskiego armatora. To pierwsza w historii jednostka przeznaczona do przewozu ładunków suchych zasilana LNG. Do Gdyni ze Świnoujścia dostarczono 2 cysterny skroplonego gazu ziemnego. – Bunkrowania LNG to znak, że istnieje realny rynkowy popyt ze strony armatorów na tę usługę oraz, że kierunek działań obrany przez ZMPG przyczynia się do podniesienia konkurencyjności Portu Gdynia – poinformował Port Gdynia na facebookowym bunkrowania zrealizowały Grupa LOTOS oraz PGNiG. LNG jest gazem ziemnym w ciekłym stanie skupienia, uzyskanym dzięki schłodzeniu go do temperatury ok. -162 st. C. To obecnie jedno z najbardziej ekologicznych paliw, które może być wykorzystywane w przemyśle, transporcie kołowym oraz w żegludze. Zgodnie z dyrektywą w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych, najpóźniej do końca 2025 roku porty morskie w Polsce zobligowane są do zapewnienia usługi bunkrowania LNG. W przypadku Polski mają to być: Gdańsk, Gdynia, Szczecin oraz Świnoujście. Trójmiejskie porty wdrażając usługę bunkrowania LNG odpowiadają na potrzeby rynku, który z uwagi na obostrzenia wynikające z norm emisyjnych, bardzo szybko zmienia stosowane w transporcie morskim technologie. LNG jako ekologiczne paliwo podczas spalania emituje do atmosfery mniej szkodliwych zanieczyszczeń niż np. węgiel. Kolejną zaletą LNG jest możliwość skraplania gazu ziemnego w LNG, w wyniku czego jego objętość zmniejsza się około 600 razy, co prowadzi do zmniejszenia kosztów magazynowania i transportu tego zasilane skroplonym gazem ziemnym LNG coraz częściej opuszczają stocznie, co stanowi poważne wyzwanie dla portów w zakresie obsługi tych jednostek. Obecnie trójmiejskie porty zapewniają bunkrowania statków LNG sposobem autocysterna-statek. W przyszłości pojawi się również alternatywa w postaci mobilnego punktu bunkrowania w technologii będzie zyskiwać na popularności także ze względu na przyjęcie tzw. dyrektywy siarkowej. Komisja Europejska planuje do 2050 r. całkowicie wyeliminować emisje pochodzące z transportu morskiego. Dla Europy Środkowo-Wschodniej oznacza to normy bardziej restrykcyjne niż w innych częściach świata. Tzw. dyrektywa siarkowa nakłada na armatorów, których statki pływają po obszarze SECA (Sulphur Emission Control Areas), po Bałtyku i Morzu Północnym, obowiązek wykorzystywania paliw o zawartości siarki nieprzekraczającej 0,1%. Cementowiec Greenland ma 109,65 m długości, 14,99 m szerokości i 7,1 m zanurzenia. Jednostka została zbudowana w 2015 r. w holenderskiej stoczni Ferus Smit. Statek pływa pod holenderską banderą. Jej wlaścicielem jest norweska firma JT Cement AS. Statek badawczy Mewo Navigator wypłynął 20 bm. z portu w Gdyni na ekspedycję "Santi Odnaleźć Orła". Fot. PAP/D. Kulaszewicz Z gdyńskiego portu wyruszyła w sobotę czwarta, prywatna ekspedycja w poszukiwaniu wraku zaginionego w maju 1940 r. okrętu wojennego ORP "Orzeł". W ciągu trzech tygodni ekipa poszukiwawcza zamierza zbadać ok. 1350 kilometrów kwadratowych dna Morza Północnego. "Od początku naszych poszukiwań trzymamy się najbardziej prawdopodobnej hipotezy - jednej z ośmiu - mówiącej o tym, że przyczyną zatopienia ORP +Orzeł+ mógł być +friendly fire+ (przyjacielski ogień), wykonany 3 czerwca 1940 r. przez brytyjski samolot, który chciał zaatakować niemiecki okręt podwodny. Jak się potem okazało, żadna flota operująca na Morzu Północnym nie zgłosiła straty, a w tym okresie jako jedyny zaginął ORP +Orzeł+" - powiedział PAP szef ekspedycji Tomasz Stachura przed wypłynięciem statku poszukiwawczego "Mewo Nawigator". Poszukiwania będą prowadzone do 10 czerwca w rejonie około 120 mil morskich na wschód od szkockiego portu Rosyth, który w czasie II wojny światowej służył za bazę polskich okrętów podwodnych. "Nie będziemy załamani i rozczarowani, jeśli i tym razem +Orła+ nie znajdziemy, bo założyliśmy sobie, że będziemy go szukać aż do skutku" - mówił Stachura, oceniając szanse na powodzenie wyprawy. Ciekawostką tegorocznej ekspedycji jest to, że w okolicach duńskiej wyspy Bornholm "Mewo Nawigator" popłynie historyczną trasą legendarnego okrętu, którą przebył on w październiku 1939 roku po ucieczce z portu w Tallinnie, zmierzając do Wielkiej Brytanii. W drodze na teren poszukiwań statek będzie płynął przez 200 mil prawdopodobną trasą ostatniego patrolu okrętu. "Orzeł" został przydzielony do Drugiej Flotylli Okrętów Podwodnych w Rosyth. Zimą okręt wychodził wielokrotnie na patrole i służbę konwojową. 8 kwietnia 1940 roku zatopił niemiecki transportowiec wojskowy "Rio de Janeiro" przewożący żołnierzy i sprzęt wojskowy, czym przyczynił się do zdemaskowania przygotowywanej przez Hitlera inwazji na Norwegię. "To też zwiększa szansę namierzenia +Orła+. Inne hipotezy mówią bowiem np. o tym, że okręt zatonął w wyniku wejścia na minę, błędu załogi lub zwykłej awarii. Na tym 200-milowym odcinku mamy do sprawdzenia cztery wraki" - wyjaśnił Stachura. Dziennie ekipa poszukiwawcza, składająca się z ośmiu osób (oprócz tego na statku "Mewo Nawigator" jest pięciu członków załogi) jest w stanie przebadać ok. 100 km kw. dna morskiego. "1350 km kw. to wielki obszar - w przybliżeniu 10-krotność powierzchni miasta Gdyni. Będziemy sprawdzać pas dna morskiego o szerokości 300 metrów" - wskazał Stachura. Z uwagi na wielkość badanego obszaru to największa do tej pory ekspedycja "Santi odnaleźć Orła" - Santi to nazwa firmy, której szefem jest Stachura, a która jest sponsorem tytularnym projektu. Wyprawy prowadzone są systematycznie - co roku - poczynając od roku 2014. Poszukiwania odbywać się będą w oparciu o urządzenia, w jakie wyposażony jest statek, a także dodatkowy sprzęt, który dostarczył Instytut Morski w Gdańsku. Członkowie będą mieli do dyspozycji wielowiązkową echosondę (MBES), holowany sonar boczny oraz zdalnie sterowany pojazd podwodny wyposażony w kamerę. Wśród uczestników rejsu jest też nurek. Powrót statku i załogi do Gdyni zaplanowano na 10 czerwca. Przed ekspedycjami z serii "Santi" odbyło się kilka innych wypraw mających na celu odnalezienie wraku "Orła". Część z nich prowadziła choćby Marynarka Wojenna, działająca wspólnie z kilkoma innymi instytucjami, w tym Narodowym Muzeum Morskim w Gdańsku. ORP "Orzeł" został zbudowany w okresie międzywojennym, głównie dzięki składkom polskiego społeczeństwa, w jednej z holenderskich stoczni. Wyposażony w 12 wyrzutni torpedowych i jedno podwójne działko przeciwlotnicze, ORP "Orzeł" zawinął do portu w Gdyni 10 lutego 1939 roku. Rano 1 września 1939 roku "Orzeł" wypłynął na Bałtyk, by zabezpieczać polskie wybrzeże przed ewentualnym desantem niemieckim od strony morza. 15 września okręt zawinął do Tallina, by wysadzić chorego kapitana. Jednostka została internowana, zabrano z niej dziennik pokładowy, mapy i część uzbrojenia. W nocy polscy marynarze porwali okręt z estońskiego portu i kierując się mapami narysowanymi z pamięci popłynęli w kierunku Anglii. Po czterdziestodniowym rejsie, ściganemu przez niemiecką flotę i bombardowanemu przez niemieckie samoloty okrętowi udało się wejść do bazy Rosyth na wybrzeżu Wielkiej Brytanii. "Orzeł" został przydzielony do Drugiej Flotylli Okrętów Podwodnych w Rosyth. Zimą okręt wychodził wielokrotnie na patrole i służbę konwojową. 8 kwietnia 1940 roku zatopił niemiecki transportowiec wojskowy "Rio de Janeiro" przewożący żołnierzy i sprzęt wojskowy, czym przyczynił się do zdemaskowania przygotowywanej przez Hitlera inwazji na Norwegię. Wieczorem 23 maja 1940 roku załoga ORP "Orzeł" wypłynęła w swój kolejny patrol na Morze Północne. Z tej misji jednostka już nie wróciła. (PAP) rop/ pad/ Turcja pozwoliła, aby rosyjski statek „Zhibek Zholy”, który przewoził skradzione ukraińskie zboże, opuścił jej terytorium.– Statek był zacumowany przez sześć dni, a wczoraj wieczorem wypłynął w kierunku północnym – powiedział Wasyl Bodnar, ambasador Ukrainy w Turcji. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy poprosiło ambasadora Turcji o wyjaśnienie tej sytuacji. – Spodziewamy się, że będziemy w stanie udowodnić nielegalność działań strony rosyjskiej w sprawie wywozu zboża przez terytorium okupowanego Krymu – dodał Wasyl Rosyjski statek przewożący ukraińskie zboże zatrzymany przez tureckich celnikówStatek planował rozładować ukraińskie zboże, załadowane w okupowanym Berdiańsku, w tureckim porcie Karasu. Od 1 czerwca czekał na pozwolenie na rozładunek. Tego samego dnia Prokuratura Generalna Ukrainy skierowała apel do tureckich organów ścigania z prośbą o zatrzymanie kradzione zboże z Ukrainy trafia do portów w Syrii i Turcji– Proceder systematycznego wywozu setek tysięcy ton ukraińskiego zboża przez Rosjan trwa co najmniej od marca, a statki ze skradzionymi plonami były rozładowywane w portach w Turcji i Syrii – wynika z opublikowanego w czwartek śledztwa dziennikarzy „Wall Street Journal”.Dziennikowi udało się ustalić część sieci zajmującej się eksportem kradzionego zboża na podstawie materiałów wideo, zdjęć satelitarnych, wpisów w mediach społecznościowych i rozmowy z jednym z żołnierzy prowadzących ciężarówki z Ukraina: Rosjanie wywieźli tysiące ton zboża i słonecznika z obwodu ługańskiegoWedług „WSJ” proceder trwa co najmniej od marca, a Rosjanie wywożą ukraińskie zboże z co najmniej dwóch dużych magazynów z Kamionki Dnieprzańskiej w obwodzie zaporoskim oraz z Berdiańska nad Morzem Azowskim. Zboże jest stamtąd wywożone do Sewastopola na Krymie i ładowane na statki. Rosyjski żołnierz, który brał udział w transporcie plonów z Kamionki na Krym, powiedział dziennikowi, że w jednym z takich kursów uczestniczyło 15 ciężarówek mogących przewieźć do 50 ton zboża statki transportujące ukraińskie zboże – Matros Koszka, Matros Pozynicz i Michaił Nienaszew – zostały zidentyfikowane już wcześniej przez Departament Stanu, który ostrzegał państwa przed zakupem kradzionego publicznych danych wynika, że statki te kursowały na trasie z Krymu do wschodniej części Morza Śródziemnego, gdzie wyłączały swoje transpondery. Zdjęcia satelitarne wskazują jednak, że ich końcowymi portami były porty w Latakii w Syrii oraz Iskenderun we wschodniej / PAP / opr. ToMaFot. Statek towarowy mimo nakazu zatrzymania wypłynął z portu i zatonął u wybrzeży Liberii – podał w niedzielę komisarz ds. morskich tego kraju. Trwa akcja poszukiwawcza co najmniej 15 osób - dowiedział się "Le Figaro" od lokalnej straży przybrzeżnejStatek wypłynął mimo zakazuZarejestrowany w Liberii "Niko Ivanka" opuścił Monrowię w sobotę rano i udał się do portu na południu kraju, pomimo nakazu zatrzymania wydanego przez Urząd Morski Liberii za niespełnienie podstawowych wymogów bezpieczeństwa - podaje agencja popołudnia z pokładu statku wysłano sygnał alarmowy do straży przybrzeżnej. Załoga powiadomiła służby, że jednostka zaczyna nabierać wody - powiedział komisarz ds. morskich Eugene Nagbe na konferencji prasowej. Zanim pomoc przybyła na miejsce, statek już częściowo dochodzenie w sprawie tego, w jaki sposób statek zatrzymany za niespełnienie podstawowych wymogów bezpieczeństwa zdołał wyjść w na morze z pasażerami i ładunkiem – powiedział Nagbe - Ale to dochodzenie jest drugorzędne w stosunku do trwających działań poszukiwawczo-ratowniczych – kontynuowano w niedzielne popołudnie. Zespoły straży przybrzeżnej Liberii obserwowały pobliskie brzegi we współpracy ze jednostką z organizacji walczącej z wielorybnictwem Sea Shepherd. Dokładna liczba zaginionych pozostaje nieznana - powiedział dziennikarzom wiceminister informacji Jarlaywah Tonpoe. Oficjalna lista "Ivanki" wskazywała 18 osób na pokładzie w momencie wypłynięcia, ale władze podejrzewają, że W 2020 r. Północną Drogą Morską w tranzycie przepłynęły 64 statki, w 2019 r. – 37 jednostek, a w 2018 – 27 statków. Kanał Sueski dziennie pokonuje około 500 jednostek. Czy wobec tego Północna Droga Morska może stanowić alternatywę dla szlaków handlowych prowadzących przez Pacyfik, Ocean Indyjski i Morze Śródziemne?Blokada Kanału Sueskiego dowodzi, że należy rozwijać alternatywne warianty strategicznych szlaków światowych, takich jak Północna Droga Morska, wiodąca przez rosyjską Arktykę - powiedział Nikołaj Korczunow, przedstawiciel MSZ Rosji ds. współpracy w Arktyce podał na Północnym SzlakuW 2020 r. Północną Drogą Morską, między portami rosyjskimi i w handlu międzynarodowym przewieziono łącznie 33 mln t. towarów. Natomiast wzdłuż arktycznych granic Rosji, w tranzycie przewieziono statkami około 1,3 mln t towarów – podał w marcu Wiaczesław V. Ruksza, zastępca dyrektora ROSATOM i dyrektor Dyrekcji Północnej Drogi Morskiej (NSR) w ROSATOM. Statystycy NSR podają, że w 2019 r. w tranzycie przewieziono północnymi szlakami morskimi prawie 680 tys. t, a w 2020 r. już około 1,3 mln t w tym rejonie rejsy odbywa około 160 statków. Na przykład w styczniu było to 160 jednostek, a w lutym br. 157 statków. Dominowały zbiornikowce LNG (łącznie 84 jednostki) oraz statki z ropą naftową (81 statków). W 2020 r. z tego rejonu wykonano 254 rejsy zbiornikowcami LNG. Najwięcej do Belgii (62 dostawy) i Francji (58). W 2020 r. liczba dostaw LNG z portu Sabetta utrzymała się na tym samym poziomie co w 2019 r. Łączna liczba transportów zarówno LNG, jak i kondensatu w okresie żeglugi zimowej była większa niż w okresie letnim. Najwcześniejszy rejs z Sabety wykonany został 18 maja przez „Christophe de Margerie”. Natomiast ostatni rejs odbył „Nikolay Zubov” 6 grudnia ubr. Mimo klasy lodowej obie jednostki wymagały asysty lodołamaczy. Głównym adresatem dostaw produktów gazowych z Jamału jest 80 mln tonPrzed 3 laty prezydent Władimir Putin zapowiadał w Dumie, że „wolumen towarów przewożonych Północną Drogą Morską wzrośnie w 2025 roku do 80 mln ton rocznie i podkreślił wówczas, że szlak ten będzie kluczowy dla rozwoju arktycznego regionu Rosji oraz Dalekiego Wschodu. W latach 2010-2019 trasę tę pokonywały w tranzycie głównie zbiornikowce i masowce. W 2019 r. dużą część tranzytu stanowiła ropa naftowa (ponad 300 tys. t) oraz ruda żelaza (ponad 150 tys. t). W 2020 r. masowce przewiozły Północną Drogą Morską ponad 1 mln t rudy żelaza. Dla porównania, w 2014 r. trasę północną pokonały 53 jednostki handlowe (w tym 31 w tranzycie), a w 2013 r. w tranzycie przepłynęło między Europą a Azją 71 statków towarowych - wyliczyli eksperci NSR Information Office. Wtedy wydano 614 zezwoleń na przejście wzdłuż północnych wybrzeży Federacji Rosyjskiej, w tej liczbie 109 statków było pod obcą banderą. Szlak przecierali żeglarzeTrasę tę znali żeglarze już 500 lat temu. Po 150 latach od ostatniego rejsu żaglowca, w 2020 r. trasę północną pokonał największy żaglowiec świata STS Siedow. Rejs zaplanowano z Władywostoku do Kaliningradu. To ponad 8300 mil. W sierpniu ten czteromasztowy bark wyruszył z Władywostoku. Na trasie zaplanowano Pietropawłowsk Kamczacki, Egwiekinot, Pewiek, port LNG Sabetta oraz Murmańsk. Na Morzu Łaptiewów statek pływał tylko pod żaglami. Pływanie na żaglach ostatni raz miało miejsce w Arktyce około 150 lat temu – stwierdził w czasie rejsu starszy nawigator kpt. Dmitrij Korneev. Jednym z zadań rejsu było zwrócenie uwagi społeczności światowej na potrzebę ostrożnego i racjonalnego wykorzystania Arktyki. Na poważnie żegluga zaczęła się na początku lat 30., kiedy na połączenia między portami wprowadzono parowce. Nawet latem pływały tu jednostki wspomagane silnymi lodołamaczami. Ocieplenie klimatu sprawiło, że poprawiły się warunki pływania i wydłużył się okres bezpiecznej czy uzupełnienieDroga Północna od dłuższego czasu promowana jest jako alternatywne połączenie portów Morza Północnego z portami azjatyckimi Pacyfiku. Już w czasie konferencji Barents Summit w Kirkenes w czerwcu 2013 r. premier Dmitrij Miedwiediew stwierdził, że tą trasą można przewieźć co najmniej 10 mln t ładunków. W czasach ZSRR trasę tę wykorzystywano intensywnie. Szczyt przewozów odnotowano w 1987 r., kiedy 331 statków przewiozło 6,58 mln t, wykonując 1306 podróży - wynika z danych Arctic and Antarctic Research (Instytutu Badań Arktyki i Antarktydy) w St. przypadku dobrej organizacji ruchu trasa arktyczna faktycznie stanowić może uzupełnienie serwisów do portów Morza Północnego i Bałtyckiego korzystających z przejścia przez Morze Czerwone i Kanał Sueski. Jest to rozwiązanie istotne, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że porty europejskie Morza Śródziemnego promują się jako korzystniejsze połączenie z Azją. Poszukujący oszczędności armatorzy z uwagą analizują więc tę znacznie krótszą i ograniczeniaZ Rotterdamu do Szanghaju trzeba przepłynąć, Drogą Północną, ponad 8 tys. mil, przez Kanał Sueski - ponad 10,5 tys. mil, wokół Przylądka Dobrej Nadziei - około 13,8 tys. mil, a do koreańskiego Pusan (odpowiednio) - około 7,7 tys., ponad 10,7 tys. oraz ponad 14 tys. mil. Wadą Północnej Drogi Morskiej jest sezonowa dostępność i ograniczenie wielkości jednostek ją pokonujących. Niedogodnością jest również konieczność posiadania przez statki wzmocnionych kadłubów i klasy lodowej lub arktycznej (wzmocniony kadłub).W rejonie Cieśnin Sannikowa oraz Dymitra Łaptiewa głębokości notowane są do 14 m. Zakłada się, że przez te cieśniny oraz przez Morze Łaptiewa będą mogły przepływać jednostki do 50 tys. nośności lub kontenerowce o pojemności do 4500 TEU. W 2014 r. szlak przecierał nawet 100-tysięcznik LNGC Arctic Aurora, który przetransportował prawie 67 tys. t LNG z portu Futtsu w Japonii do Hammerfest w Norwegii. W 2019 r. zbiornikowiec pokonał trasę z balastem 113 tys. t, a w 2020 r. masowiec z ładunkiem 105 tys. Północna nie będzie jednak stanowić konkurencji dla połączenia przez pogłębiony i poszerzony Kanał Sueski, przez który mogą już przepływać 400-metrowe (60 m szerokości) megakontenerowce 20 tys. TEU. Natomiast na pewno będzie wykorzystywana przez jednostki mniejsze, szczególnie do przewozu ładunków masowych płynnych i suchych. Żegluga pod Polarną Gwiazdą, a właściwie pod polarnym słońcem ma więc przyszłość. Trzeba jednak mieć świadomość, że mimo kurczenia się pokrywy lodowej, nie będzie stanowić znaczącej konkurencji dla utartych szlaków morskich między Azją a Marek Grzybowski

statek wypłynął z portu w kierunku północnym